Байгаль эхийн гоо сайхныг мэдрэхийн тулд гүн лүү нэвтрэх ёстой байх, харин би тийм замаас их хол хүн юм. Нүдээр үзэх гайхамшиг хүний хөлөөс хол газар байрладаг байх л даа. Түүнд хүргэх хөтчийг би л бодохдоо тэр анчин байх болно гэж бодсон.
Гэхдээ... тэр анчин надтай байхаас их айх юм даа, би л төсөөлөхдөө өргөн уудам газар нутагт хүний нүд сэтгэлийг баясгах хамгийн үзэмжтэй газрыг сэтгэлдээ төсөөлөөд өөрийн нүдээр, харж баясаж байна гэж мөрөөддөг. Гэвч зүгээр л миний хийсвэр төсөөлөл бололтой.
Магадгүй миний очиж үзэх цаг хугацаа нь болоогүй, дагуулж явах хүн нь анчин биш байж болох... Чадахгүй бол хүлээлт битгий үүсгэхийг л чин сэтгэлээсээ хүсэж байна.
Өөрөө л хүссэн үедээ явдаг, хэний ч гуйхааргүй, царайчлахгүйгээр явдаг болохыг туйлын их хүслээ. Мэдээж зам харгуй мэдэхгүй ч хөл минь байхад болох байлгүй. Харин урт замыг туулах хүчит найзтай болмоор ч юм шиг...
Байгалиас дэндүү хол хүн гэдгээ мэдрэх үе яасан ганцаардмаар юм бэ
No comments:
Post a Comment