Дуусаагүй ээ

Яаж гэдгээ мэдэхгүй ч би нэг л мэдэхэд энэд хүрээд иржээ. Яг чиний хажууд... Тэр л жаахан бутны араас чи минь үсрээд л гараад ирсэн. Хэхэ би л тэгж харсан юм л даа. Бүтэн нэг жил би чамайг хараагүй, чи өөрчлөгдөөгүй яг л хэвээрээ. Зуны дурлал минь , зуурдын жаргал минь гээд бичээд сууж байсан нь саяхан, гэвч чи өнөөдөр бас л догдлуулж байх юм. Наран шингэж байгаа зүг хамтдаа удаан алхсаан. Яг юу яриснаа ч санахгүй байна, тэр үед би өөрийгөө биш чамайг л анзаарсан бололтой. Хоол зөвхөн бид 2т зориулагдаж амттай давстай байсан даа... Алхаад л алхаад л алаг зүрх минь догдлоод л.. Чамтай алхах сайхан байсаан. Харин би нэг л зүйлийг ойлгосон. Миний дурлал үргэлж шинээрээ байгаасай, би түүнийг үргэлж гэгээлгээр бодох ёстой гэдгээ мэдсэн юм. Тийм байлгахын тулд дахин уулзахгүй байх ёстой. Гэхдээ би чадах эсэхээ мэдэхгүй л байна. Үүнийг тэнгэр мэдэг..... Би явлаа