Sunday, April 24, 2022

Соронзон орон

 Би нэг тийм үл анзаарагдам өөрөө үгээр хэлж чадамгүй зүйлээс айдаг. Энэ айдас л миний бодит айдас юм шиг санагддаг...

Хүүхэд байхад халуураад хэвтэж байхдаа би учир битүүлэг таталцлыг мэдэрсэн, бараг харсан. Харин тэр дуу авиаг одоо толорхойлж бичиж чадахгүй. Тэр бол халуурсандаа дэмийрсэн дэмийрэл биш байсан. Би нэг далдын хүчинд татагдаад явахыг хүсээгүй. Ааваа гээд уйлчихсан... Аав цонхны цаанаас тос болсон гараараа цонхоор саравчилж хараад орж ирж билээ. Тэгээд цааш юу болсныг би санадаггүй юм аа. 

Яг тийм айдас хүргэм явдалтай би бараг дахиж таараагүй байх, байсан ч тийм хүчтэй мэдрэгдээгүй байх. Өдий олон жил амьдрахдаа өчигдөр шөнө би учир битүүлэг моторын гэмээр эргэлт хэмнэлттэй дуунд сэрээд бүр босоод суучихсан.

Тэгээд цагаа харсан 03:30 болж байсан. Надад Америк кинон дээр гардаг шиг тэр айдас хүргэм газар луу сонирхоод очих зориг байгаагүй. Жигд хэмнэлтэй тэр дуунд яг айдас гэхээр юм байгаагүй ч юм шиг санагдаж байгаа ч одоо болтол мартагдахгүй л байна. Тэгээд би жаахан байхдаа учиргүй айсан тэр нэг таталцлын долгионыг шууд санасан. Ямар нэг холбоо байна уу

Энийг тайлж мэдэх юмсан






No comments:

Post a Comment

Би нууц амраг болсон

Өглөө ажил дээрээ ирээд хүний нөхөр эргүүлээд цахим орчинд өөрийн нэр, бичсэн чатаа хараад хүний амьдралаар тоглосоноо мэдэх чинь их л сонин...